Toprağı hep tırnağı ile kazan.
Mutlu olur,alın terini kazana koyan.
Kul hakkı gözetip,sofrayı kuran,
Toplar hasatını,gelince hazan.
Hazan da ne çok kaygı tasa olur.
Bilinir mevsim,yaprak dökümüdür.
İnsanlar göç eder,ölümler olur.
Sararıp solanlar,aslına döner.
Gökyüzün de küme küme bulutlar.
Hazandan kışa doğru yol alırlar.
Yağmur rask eder,tohumda umutlar,
İlkbahara kadar toprak uyuklar.
Nasıl isterse,öyle gelsin hazan.
Bu mevsime çok yüklenmiş Yaratan.
Güz deyince yürekleri sızlatan,
Bir hazan olmuş,yürekleri yakan.
Kuşlar küme küme sılaya döner.
Gurbet kuşları gökyüzünü bezer.
Turnam yare benden selam eder.
Sevdalı yüreğimi basar keder.
Şairler şiir döktürür kalp yakan.
Bıkmadan beklenir,yüreği yakan.
Harmanlanır bütün sevgiler her an.
Hazanda son bulur bütün yazılan.
Göç yolu tıkarsa,edilir mi, baş.
Hazandan sonra da,çekilir mi, kış.
Derdimi anlatsam,bulunur mu, eş.
Hazanda dikilir,mezarıma taş...
Kayıt Tarihi : 20.12.2009 06:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kimi
alkis tuttu
kimi
gerçegi yuttu
diyemediler onlar
bir sorayim,dedim...
iki temmuz da,madimak'ta yakildilar.
yazdi mi,
yazildi mi,
yazacak mi sair ile o sair'e ...
nasil,nasil geçiyor insanlik dunyanizda havalar.?
Pir Sultanlar asigi,talibi'yim diyen biz,siz,onlar...
Saygilar..
TÜM YORUMLAR (6)