Savruluyorlar oradan oraya
Umutsuz aşıklar gibi
Tutunacak dalları kalmamış
Tutunacak dalımdın bir zamanlar
Terk ettiğinden beri
Mekanım oldu meyhaneler
Unutmak için gelirler
Aşkta, işte yitilmişler
Meyhane denilen bu izbe yere
Kırk yıllık dost gibi
Kaynaşırlar birbirlerine
Yitik umutlar yitik aşklar anlatılır
Ahlar vahlar içinde
Yaşanmamış aşklar
Yaşanmış gibi hayalleri süsler
Kendi dertlerini, terk edilmişliklerini
Her şeyi, ama her şeyi unutursun
Anlatan kişilerin dertlerine
Anlatanlarla ortak olursun
Onların acılarıyla yanar yıkılırsın
Hesabı ödeyip evinin yolunu tuttuğunda
Terk edilmişliğin acısı çöker yine içine
İçin için ağlarsın
Özcan NEVRES
13 Ağustos 2002
Kayıt Tarihi : 8.12.2002 22:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özcan Nevres](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/12/08/hazan-mevsimi-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!