Hazan Mevsimi Şiiri - Ercan Kurban

Hazan Mevsimi
Hazan oldu, sarardı yapraklar
Ruhum garip hüznü içinde saklar
Rüzgâr bir başka eser bu mevsimde
Sarı bir renkle tanışır topraklar

Sular gümüşi bir renge bürünür
Dağlar, taşlar ateş gibi görünür.
Bulutlar kuş gibi süzülür gökte
Toprak sarı yapraklarla örtülür.

Bu mevsimde, güneş bir başka doğar
Sislidir aylardan ekimde dağlar
Gönüller biraz buruk ve yaslıdır.
Hüzün anını yaşamakta bağlar

Kara bulutlar sarar gökyüzünü
İnsan, en hazin, en garip hüznünü
Hazan mevsiminde yaşar kıyasıya
Başka bir cümbüş sarar yeryüzünü

Güller son tomurcuklarını açar,
Belki de son kokularını saçar
Bülbül bu ayrılığa hep kızgındır.
Kalır yerinde sessiz hem de naçar

Ormanlar sükutun kalbini dinler
Bu hicranla içlenir hem de inler
Hep veda türküsünü söyler yaza
Ve hazan rüzgârlarıyla serinler.

Ercan Kurban