Hazan Mevsimi Şiiri - Mehmet Akif Tiryaki

Soruyorlar bana Dorena, Terinos şu bu kim falan,
Bunlar aklıma gelen hayali kahramanlar
Şiir perilerinin bırakıp gittiği isimler
Dorena’ya da bir kitap vermiştim
Okur diye belki Selanik’te
Beni davet etti evine gitmedim
Kızıyla yaşıyordu, dedikodu olabilir
İnsanlık hali,
Ertesi gün geldi yanıma teşekkür etti
Düşüncelisin dedi.
Tarlalarda ekinler sararmaya başladı.
Benden gelirken bir çanta getirmemi istemişti Dorena
Unutmuşum.
Aklımda kalmıyor artık böyle şeyler
Siparişler, şarkılar, isimler, şiirler.
Karakol şarkısını bile unutmuşum da
Söylediler hatırladım.
Ekinler sarardı, toplandı,
Buğday, un oldu.
Gün soldu.
İkindi güneşi eylül yapraklarına vurdu.
Ardından rüzgar aldı başını çekti gitti,
Hışır hışır seslerle.
Yağmur ıslattı yüzümün sakalsız yerini,
Anladım ki artık güz başladı.
Doğum günüm aklımda kaldığı kadarıyla hazandı.
Belki o da geçmiştir
Eskiden birileri arardı.
Soğuklar başladı,
Ellerim ceplerimde sahili gezdim,
Ceketimin düğmeleri ilikli,
Bir ikindi vakti aklım evimde kaldı.
Yanımdan bir damalı taksi hızla geçti,
Çamuru ceketime sıçradı,
Yollarda bulanık sular,
Kahverengi yapraklar,
Ve
Hazan mevsiminin kokusu vardı.