Hazan Mevsimi Şiiri - Şahver Üstündağ

Hazan Mevsimi”

Hazan mevsimi, ayrılığın yalnızlıkla seviştiği tek mevsim,
Muazzam bir sessizlik hakimdi dışarıda
Sadece rüzgarın uğultusudur
Kulaklarımda fısıldayan
Ve yaprak hışırtıları, içimi kıpırdatan
Dalga dalga olur bu mevsim yüreğim
Hatta kelimelerle bile ifade edemem kendimi
Yüzümden düşün bin paça
Sanki onun göz yaşlarıdır yağan
Sessizce düşer toprağa
Kurumuş yapraklara karışır gider.
Kalbimde kopardığı fırtına
Her esen deli rüzgarla, bilinmeze savrulur.
Hazan mevsimi,
Ayrılığın yanlışlıkla seviştiği tek mevsim
Hazan mevsimi
İçimde kasırgalar yaratan, tek mevsim
Hazan mevsimi
İki kelimeye sığdırılmış bir hayat
İki kelime… O öldü