Yapraklar dökülende heyhat! Güz mevsiminde,
Gözlerin ufuklara mıhlandığı zeminde.
Ölümle pençeleşen hastanın son deminde,
Şakağından süzülen boncuk boncuk teriyim;
Ben hüzün şairiyim,ben hüzün şairiyim.
***
Gün tepeden aşarken vakit akşam olanda,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
