Hazan Mevsimi Şiiri - Nurullah Muslu

Sonbahar yapraklarıyla savruldum uzaklara,
Her kime güvendiysem düşürdü tuzaklara,
Kimse mâni olamazdı kaderdi zaten olacaklara,
Yağmur çiseliyordu fırtınada ne yapayım?
Bir şemsiyem dâhi yoktu tufandan kurtulayım...

Hazan mevsimindeyiz kurudu aşk bağlarım,
Kimisinden lav püskürdü talan oldu dağlarım,
Mutluluğa hasret kaldım gece gündüz ağlarım,
O kadar çaresizim'ki bilmiyorum ne yapayım,
Kaldım ateşler içinde bundan nasıl kurtulayım???

Derken hava duruldu güneş ufukta göründü,
Varlığım o an sanki nuru İlahiye büründü,
İçimdeki fırtınalar selâmet sahilinde dindi,
Madem'ki güneşim doğdu puslu havayı ne yapayım?
Aydınlansın ufuklarım karanlıktan kurtulayım...