Hazan Mevsimi Şiiri - Sinan Yolcu

Bir çiçek açıyor küçük odamda
Sevindiriyor beni ara sıra
Hep susuyor nedense
Konuşma sırası gelince ona

Kızınca çekip gidemiyor mesala
Bütün dünyası bu küçük eskimiş oda
Bilmem sitem ediyor mu ama
İyi geliyor onunla dertleşmek bana

Turuncunun en güzel tonu rengi
Toprağa sımsıkı sarılmış kökleri
İstediği biraz gün ışığı biraz su bir de sevgi
O da yalnız yaşamaktan bıkmış olabilir mi

Üzerine titriyorum şefkatle
Beni bırakıp hemen solup gitmesin diye
Ama gerçekler var önümüzde
Kapıyı çalıyor hazan mevsimide...