Hazan Mevsimi Şiiri - Hanifi Kara

HAZAN MEVSİMİ

Takvim yaprakları, haber veriyor
Her gün yaklaşıyor, hazan mevsimi.
İnsanoğlu, eceline yürüyor
Her gün yaklaşıyor, hazan mevsimi.

Dikilen dikişler, bir bir sökülür
Siyah saç aklaşır, dişler dökülür
Dizler tutmaz olur, beller bükülür
Her gün yaklaşıyor, hazan mevsimi.

Oturduğun yerden, zorla kalkarsın
Süllümden zor iner, zorla çıkarsın (*)
En sonunda, hayatından bıkarsın
Her gün yaklaşıyor, hazan mevsimi.

Kalp kirini, tevhit ile silelim
Hazırlıklı olup, or’da gülelim
Gençliğin kıymetin, iyi bilelim
Her gün yaklaşıyor, hazan mevsimi

Sala verilince, duyanlar şaştı
Bahar, yaz, güz bitti; kalanı kıştı
Gözde fer kalmadı, yüzler kırıştı
Her gün yaklaşıyor, hazan mevsimi.

Kara; toprak, bir gün seni de alır
Malın, mülkün, her şey; burada kalır
Yaşlanırsan bunlar, başına gelir
Her gün yaklaşıyor, hazan mevsimi…!!!

26/08/’18
Hanifi KARA

(*) Süllüm: (Mah.) Merdiven