HAZAN MEVSİMİ
Hazan mevsimi andırır ayrılıklar.kederlidir,hüzün doludur,acı verir insana
Hem öyle bir acıdır ki tarifi mümkün olmaz,özlemin getirdiği hıçkırıklar duyulur.
Sevgi gibi en insancıl duyguları taşır kendine
Umudu yaratan sevgidir
Sevdiğin için umut edersin
Dışarıda bir yağmur başlar
Karanlık dar loş sokaklar boğar insanı
Kaybedersin yüreğinin en derin köşesindeki pırıltılı ümitlerini
Ne kadar çırpınsan da gözlerin ıslanmış yağmur damlalarıyla,
Kol koladır artık
Bir sıkıntı dolar içine,arasın ferahlığı yıpranmış umutlarla birlikte
Sonra güz yaprakları alır götürür seni başka bir hazan mevsimine
Çatlamış bir acı dolar içine geride sadece
Tozlanan bir gazap ve ümit kırıntıları kalır
Güven güvener
Güven GüvenerKayıt Tarihi : 1.3.2008 09:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Güven Güvener](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/01/hazan-mevsim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!