Hazan Makamı Şiiri - İsmail Alkan

Hazan Makamı

hazan makamında bir şarkı,
son zamanlarda dudaklarımda...
bir İstanbul melodramı…
bir terkediliş öyküsü…
aşk yakıcığında bir kanyak...
yazık atılacak bir dilim ekmek...
kırık bir sol anahtarı...
şarkı üç kelimeden ibaret;
“aşk”
“ayrılık”
“üzüntü”
terkedilmek ana fikir.
Rumeli türküsü olmasına rağmen,
Karadeniz havasına daha yakın,
zira Tulum yakıyor ortalığı…
kaç şiir yazıldı o dinlenince,
kaç şiir buruşturulup çöpe atıldı.
böyle bir şarkı sana hiç yazılmadı.
ne de böyle bir şiir...
sen hiç bu kadar sevilmedin ey şair!
bu yüzden üzme kendini...
daha önünde nice aşklar var;
nice sevgilinin kömür karası gözleri,
nice güller...
nice gül-i zarlar
serzeniş seninki...
avuntu...
avun ey şair avun...
avun ki çabuk bitsin bu aşk,
yakmasın seni Kerem gibi...
dağlamasın artık yüreğini,
fırtınalar kopmasın içinde...
uslan sen de artık Halil İbrahim gibi
dinsin bu şarkı dillerden,
silinsin bu aşk gönlünden,
unutulsun, yitsin…
sadece adı kalsın dillerde,
Leyla misali...

Molla Kasım