Hazan Gülüm Şiiri - Yusuf Özkay

Yaşadıklarımdan öğrendiklerim var,
Hüzün gibi, göz yaşı gibi.
Bir balıkçı teknesinin denizde alaborası,
İçimde büyüyen kederin dinmeyen sancısı.

İnsanlık dedim yürüdüğüm yola,
paylaşmak dedim yaşamın aslına,
Yüzüm hep güldü ağlarken içim,
Kalbimde cam kırıkları şimdi sicim sicim.

Yaşadıklarımdan öğrendiklerim var,
Susmak gibi, pişmanlık gibi.
Uğurlanan yolcunun ardından tutulan yası,
Gönlümde çalıyor şimdi veda havası.

Sende git! Bir ben kalayım bu ıssız kumsalda,
Akibetim belli zaten söylediğm her mısrada.
Sende git, gülmeye devam etsin yüzüm,
Ben zaten sensizlikte sevdim seni, hazan gülüm!

(28.06.2004 Eskişehir)