Hazan üzerimize eğilmişti,
Geçit vermiyordu.
Bu sırada
Ben gündüze yazmıştım her şeyi.
Sen
Geceye bakıp,
Gündüzü yaktın
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
*
''Bilmiyorum; doğru mu, değil mi/ ama bütün Üméra-î Âzam 'âşk nâdir bi şeydir' deyip duruyorlar...''
Nadir olup olmadığını bilmiyorum amma, ağlamayı öğrendim gölgesinde...
He...
Ya, âşk bigün gelip yeniden yüreğimi ısıtacak; ya da bu derin yara öldürecek beni...
/
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta