Hazan Eeli Esen Mevsimsel Gönlüm Çet-Kar ...

ne gönlüm bir baharmı yaşadı hazan yeli hiç bitmedi-
son bahar misali sarardı soldu gönlüm
hazan yeli esti hiç gülmedi
son bahar misali soldu yüzüm
yeşerecek oldu talan yeli kuruttu dalımı kolumu
yeşeren tek yaprk görmedi gözüm
hışır hışır olur güz günleri daldan dalan uçup kuryapan bülbülleri
tomurcuk olup daha açmadan kırmızı sarı mor gülleri
sonbahar misali kurudu tutamadı ellerim
çile keder acı ve ızdırap geçen günleri yaşadı yüreğim
sonbahar misali savruldu kendini bulamadı bedenim

ey korkak olmayan gir hadi içeri karanlık yüreğim
yok bir yalancı kandil bile kalpte asılı
girki korku nedir öğrenesin içerim zifiri karanlık
sen bile açıp girecek olsan korkutur içini bendeki yalnızlık

sende duy acı feryadı can çekişen umutlarım
azaat olmayan gem vurulmayan mülteci düşlerim
firari gezen tünel kazıp yüreğime düşen
vur bari birde sen vur bir mühürde açılmasın artık acı çekmesin
yalnızlığa terk edilen her defasında kader boyun eğip isyanlara yenilen

ne yapmak gerek yelken açıp karışık hayata dalmakkmı
ala bora olmuş hayatımda bozuk pusulamla yönmü tayin etmek lazım
derinde kuma saplanan sevdanımı kurtarmak yada boğulmadan başka bir limana sığınmak
her liman yeni bir varış demektir
gemisiz kaptansan vardığın liman boş demektir
ey sevgili batık bir gemi bozuk bir pusula sevdanın tam ortasındayım

hangi yükü yüklesem sırtıma
hangi umudu alıp elime gitsem seninle
hangi mülteci istek düşse önüme
konaklayacak yer bulamaz oldum bendeki mülteci yüreğim bende konaklar seninle

yolların bittiği yılların tükendiği
ömrümüm bir umut yok ettiği
bir insanı vardan yok ettiği
yeni bir sevdamıydı yoksa hayallerin yerimiydi iflas ettiği

ne yerimi soracak olsan arama
bir yalnızlığın ortasında tekbaşına
umut dolu kuvaklarla
hayatın geri kalanını beklediği yerde bulacaksın haykırırken defalarca

işte bu işte bu çet-kar okan