Zambak kokulu bir sonbahar kuşluğunda
avuçlarında biriken karıncalardan kaçarak gelirdin
kanatları Ege'de ıslanan göçmen kuşlar gibi
mavi gözlerindi naçar sabhlarımda büyüyen
anılardan kalma bir sarhoşluğu yaşıyor hâlâ kalbim.
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta