Hazan bahçesinde yürüyen adam,
Arkanda rüzgârlar önünde yağmur.
Zamanın ufkundan batıyor akşam,
Ayakların yorgun dizlerin çamur.
İçinde büyüdün bu sonbaharın,
Altmış yıl yürüdün vermedin mola.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
'Mutsuzluk yolunda çileyen bahtsız,
Yaşamak ne imiş öğrenemedin.
Kendine sultandın ülkesiz tahtsız,
Mutlu olmak varken hiç denemedin.'
Muhteşem olmuş hocam. Bu kıta beni anlatıyor. Tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta