Ey yağmur damlası ne anlatırsın bana
Biliyorsun ki kanamadım halimi bırakmayan hicrana
Hasretim olan namütenahi sevdaya ve kalbimi hüzne açan girdaba
Ne söyleye bilirim ki şimdi ben sana, sen kanatlandın uçuyorsun sürurla
Rüzgâr kalbimde öyle sayfalar yazıyor
Âlemlerin serencamından dem vurarak aşka uzanıyor
Toprağın bağrından umut fışkırıyor, sabırda kanaatten bahsediyor
Dem sevdayla kuşanıyor, zihnim hissiyatımdan feragat dileyerek inliyor
Ey kalbim ne dersin, artık hasretsin
Ezelden ebede giden sessizliğin renginde yelpazesin
Nefesin emanetinde biçaresin, şerefin vadelin dirliğinde ne fakirsin
Kulluk cenahında, irade babında, tercihlerin serabında çok inleyeceksin
Yüreğim yangınlığında şimdi sessiz
Çare adına her ne varsa kefilsiz ve edebiyle de halsiz
Dil bizar, halimi bilmem ki kim anlar, intizar eden yüreği kimler anar
Dolaştığım ıssız sokaklar ve karanlıklar girdabında yaşayan aciz soluklar
Nefes ölümün penceresini resmeder
Nazar ettiğim ölümlü sayfalar, halimde sancı kesp eder
Kalbim ikliminde inşirah diler ve ruhum pervazlarında kimi yâd eder
Ey vakit sinemde demsin, hissiyatımla açılan sayfalarda neleri anlatırsın
Ey zan, bir bak ezan neden bahseder
Felahın hazzından söz eder, tefekkür için daveti önceler
Göçenleri yâd eder ve hikâyelerden ayetler eşliğinde kime ne söyler
Zamanın vurgunlarından bihaberleşen ey kader, artık niteliğin sesini ver
Ey aşk sensiz sabah olmuyor bilirim
Dilim konuşsa da kalbimin bizarlığından kime söz ederim
Heceler dirliğinde kelimelerim anlaşılamıyor işte kime hak vermeyeyim
En iyisi yine halimde sessizliğime meyledeyim ve niyazım ey hak diyeyim
Sen nasıl istersen öyle gör ne deyim
Hayırlar içinde türap ol kalbi selamımla refakat edeyim
Niyazın kadrinde anlamlaşalım isterim ve kalbi fakirliğimi itiraf eğlerim
Selametler dilerim, düşünmek için hamiyetin eşiğinde bilgimle yüzleşirim
Kayıt Tarihi : 10.12.2009 13:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
teşekkürler
Yaşamın ve dahi evrenin yaratılış sırrının insanın içindeki -belki de dışındaki- aşkta saklı olduğuna inanırım. Aşk varoluş sırrının şifresi. Herkes kendince çözmek ister; kimi yüzüne gözüne bulaştırır kimi sırrıyla yaşar gider.. Kimi de farkında bile değildir.
Akılla duygunun kesiştiği, çarpıştığı, ayrıştığı noktadadır aşk, hem kesişen hem ayrılan hem çarpışan bu iki noktadaki karmaşa ilahi bir şifreyi de barındırmak zorundaydı elbette..
Aşkı yaşamak üzüntü verici olsa da, aşkı kendi aşkına adayarak yaşayanlar sırla birlikte yaşama şansı bulabilirler gibi..
Aşkın her hali aklı ve mantığı devre dışı bırakıyor. Beşeri aşklar da ilahi aşklar da mantık ya da akılla açıklanamayacak kadar esrarengiz ve sırrı ifşa etme konusunda ketumdurlar..
Kabullenerek yaşamak; aşkın sahibini bilerek ve ona rağmen yaşamaktır bence aşkın 'nû' hali..
Hayata dair akıl ve mantık tutkusunun çok üzerinde bir şeyden söz ederken akla ve mantığa müracaat etmek hiç de doğru değilmiş, ilk söylediğime geri dönüyorum.. Çıkamayacağım ben bu işin içinden.. aşkın da.
Tefekküre pencere açtı okuduğum şiir..
TÜM YORUMLAR (2)