Hazan Amed Şiirleri - Şair Hazan Amed

Biliyorum gözlerim yürüdüğüm her köşe başında seni arıyacak
Bütün insanları sana benzeteceğim senin olmadığını bile bile
Biliyorum ilk defa inanmadığım sözler söyliyeceğim sana başkasına ve belkide kendime bir korkakmışçasına
Biliyorum bundan sonraki bütün şiirlerimi sana yazacağım
Emanet sözcükler biriktireceğim yüreğimde kalemimde belki birgün hatırlarsın bendeki emanetini diye
Ama biliyorums en karşındeki sevgiyi görmeyecek kadar kör ve senin için haykıracak bu yüreği duyamayacak kadar sağırsın

ah ah şimdi amed de olmak vardı
surlarda volta atmak diclede aşka coşmak hevselde nefes almak
sen başkasın be amed o tarih kokan sokakların
o anne kokun başka
o koşu pistine dönüşen bağlar daha kimbilir daha haç mücadeleye şahitlik yapacak ve bir anne gibi o mardin kapı
daha kaç kişiyi o dilsiz yüreğinde saklıyacak

Biliyorum
biliyorum hasretler hep bana kalacak ölümü özlercesine
biliyorum hep daha çok seven ben olacağım gidemeyen kalan kanayan ve kanadıkça vurulan hep ben ben
gözlerim yürüdüğüm her köşe başında seni arıyacak
bütün insaları sana benzeteceğim senin olmadığını bile bile
kendimi kandıracağım belkide ilk defa inanmadığım sözler söyliyeceğim sana başkasına ve belkide kendime bir korkakmışçasına

yemyeşil kocaman gözlerin vardı
bir okyanus gibi uçsuz bucaksız deniz altındaki yosunlara benzetirdim onlar gibi çok derinlerdeydi ve cesaret isterdi onları görmek bazen dalmak ölüm pahasına bile olsa denizaltındaki o yosunları görmke için
bazen yemyeşil ormanlara benzetirdim bana hayat veren o ormanda kaybolmak isterdim
bazende pusulasını kaybetmiş bir denizci gibi keşfetmek isterdim o yemyeşil deniz gözlerini
bazende zümrüt yeşiline benzetirdim onun gibi paha biçilmez gözlerin vardı
bazende bütün renkleri yeşile çevirmek isterdim