Hazan (ağla Süheyla) Şiiri - Galip Aktaş

Hazan çöktü yine.
Kuytu bir köşede
Bir ıssız sincap yuvası yüreğim.
Asırlık çınarın taze yarası.
Ağla Süheyla!
Gözlerinin karası, sulasın çınarı.
Baharı bekleme nolur
Göster hünerini ormanında
Renkler cümbüş görsün.

Renkler,
Sincabın yuvasındaki karanlıktan ibaret.
Sanma ki karadır yüreğim.
Ağla Süheyla!
Eski bir yaradır yüreğim.

Dökülmüş yapraklar
Islanmış yollar boyu.
Koyu renklerin sanatında gezin,
Hüznün hışırtısında uyu.
Sırılsıklam olmuş ayaklarınla
Yüreğime basa basa yürü
Dağlansın yüreğin.

İşte böyle Süheyla!
Gönül bu
Ömrün fetretidir.
Hazan bu
Yangın fıtratıdır.