Hayatımın en güzel hazanıydı bu mevsim,
Güneş sırtımı yakarken,gölgede üşüyorum.
Kuşlar son demini sürüyor güneşin,aylardan ekim,
Ve asmalarda altın sarısı yapraklar görüyorum.
Yusufcuk çoktan susmuş,serçeler uslanmışlar,
Bu hüzünlü mevsimin matemine dalmışlar.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Hazanın güzellikleri bunlar.Evet yaradan güzel yaratmış her şeyi... Tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta