Hayatımın en güzel hazanıydı bu mevsim,
Güneş sırtımı yakarken,gölgede üşüyorum.
Kuşlar son demini sürüyor güneşin,aylardan ekim,
Ve asmalarda altın sarısı yapraklar görüyorum.
Yusufcuk çoktan susmuş,serçeler uslanmışlar,
Bu hüzünlü mevsimin matemine dalmışlar.
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Hazanın güzellikleri bunlar.Evet yaradan güzel yaratmış her şeyi... Tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta