Hayatımın en güzel hazanıydı bu mevsim,
Güneş sırtımı yakarken,gölgede üşüyorum.
Kuşlar son demini sürüyor güneşin,aylardan ekim,
Ve asmalarda altın sarısı yapraklar görüyorum.
Yusufcuk çoktan susmuş,serçeler uslanmışlar,
Bu hüzünlü mevsimin matemine dalmışlar.
Güneş kızıl,yaprak sarı,gök mavi,
Bu resim yeryüzünde,Yaradan'ın tuali.
Kayıt Tarihi : 19.9.2007 00:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)