Mevsinlerden son bahardayız
Dökülüyor yapraklarımız
Soluyor sevgi çiçeklerimiz
Uçuyor özgürlük güvercinlerimiz
Göç ediyor gönül ülkemizden
Hazan'ı yaşıyoruz
Kırık,dökük geçiyor günlerimiz
Dostluklar kuramıyoruz
Sevgi ve anlayış üzerine
Virane sevgiler,firaka gebe...
Kan kusuyor dostluklar....
Kan kusan yalnız insanlık değil,bu hazanda
Dağlar bile kan kusuyor
Ona biz mağma diyoruz....
30.04.2000
Tuba Demir/@ViSaL@
Kayıt Tarihi : 26.4.2006 12:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!