yapraklar sararır, rüzgâr usulca döker,
güneş solgun bir tebessüm bırakır geride. Dallar çıplak kalır, gökyüzü gri bir örtü;
anılar dökülür toprağa, sessiz bir hüzünle. Ama kökler derinlerde saklar baharı,
kışın altında filizlenir umut, yeşil bir sır. Sonra bir sabah, tomurcuklar patlar sessizce;
hazan biter, hayat yeniden çiçeklenir coşkuyla.
Ne hoş, ey güzel Tanrım, ne hoş
Magillerde sefer etmek!
Bir sahilden çözülüp gitmek
Düşünceler gibi başıboş.
Açsam rüzgara yelkenimi;
Devamını Oku
Magillerde sefer etmek!
Bir sahilden çözülüp gitmek
Düşünceler gibi başıboş.
Açsam rüzgara yelkenimi;



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta