Hazân Şiiri - Zübeyde Demir

İhtilal var yine bu gece, pervasız aşkın esir aldı bütün abidemi
Kutsadı bütün mabedimi, devraldı bütün halidemi

Dokunsaydı yanardım, bilirdim kalelerim uçurum
Direnmezdim işgaline, odur hürriyeti ruhumun.

Yağdım, doldum, taştım, durmadı efgârımın silsilesi
Zincire vurdum da duruldu, hürriyetin arsız sevgilisi

Akla mecnûn ettin, ıssız gönlünde garip
Müşkül halimden hallicedir beldendeki mağrip

Karargahım sensin, gözlerin kurşun, ağır
Zulmetim sensin, sesin hazin, mağrur

Kirpiklerinin ucuna takılır gider efkârım
Hançer olur göğsüme saplanıp gelir gönlüme efgânım

Belirdi gökkubbeden, suzân oldu şevk-i barânım
Devrildi âh u zârım, bahâr oldu hazânım.