Altmış yaşında, artık vakt-i hazandır,
Annen, baban, dayın, amca, falandır.
Yıldız gibi kayar önünden hısımların,
Onca yaprağı dökülen, soyağacındır.
Şiddetli lodos kırar dallarını bir bir.
Ablan, komşun, kaynanan düşüverir.
Sağanak sağanak yağar dağarcığına.
Azrail, soyağacın gölgesinde dinlenir.
Soyağacından son yaprak düşene dek,
Toprak havuza dalan, en şaşkın ördek
Kış mevsimi tavşankanı demlendiğinde,
Nasip mi bilemem, yenibaharı görmek.
2024
Kayıt Tarihi : 16.7.2024 00:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!