Hazan Şiiri - Hüseyin Muşmal

HAZAN
Herkesin yarasına merhem sürdün de
Şu dertli gönlüne su veremedin
Nice borçlulara hesap gördün de
Bir huzur iklimine sen giremedin

Kaç Leyla Mecnun’una gönlünü açtı
Kaç Aslı Kerem’ine gönlüyle kaçtı
Kaç Ferhat Şirin’ine tel duvak saçtı
Bir türlü muradına sen eremedin

Gül ekip çorağına terle suladın
Katlandın dikenine kana buladın
Hazanla beraber anıldı adın
Bir tane yaprağın sen deremedin

Acısı olanlar dindirdi sardı
Hedefi olanlar menzile vardı
Kızından oğlundan ordular kurdu
Bir gönül otağı sen kuramadın

Eşrefoğlu kim bilir nasibin nerde
Koyma sen başını bir günde yerde
Bilirsin ölsen de yiğitlik serde
Kalsan da kimseye yaranamadın