Hazan Şiiri - Atilla Durukan

HAZAN

HANİ BİZİM YOLUMUZ GİDERDİ YILDIZLARA,
SANA YILDIZ DEMİŞTİM, YILDIZLARA NE GEREK.
O GİZLİ BULUŞMALARIMZ IN,DİLİMİZDEYDİ TADI,
ŞİMDİ DİLİMDE ACI TADI KALDI, O ÖPÜŞMELERİMİZİN.

YAYDA HAZIR OK GİBİ,ATILMAMIŞ DURUYOR,
SEVDAMIZ HEDEFTEYDİ, HENÜZ DİKİLMEMİŞTİ
YAZDIGIM MEKTUPLARDA,BİRİKEN ÖZLEMLERİM,
ŞİMDİ ELİMDE KALDI, SENSİZ O SEVDALARIM.

ZAMAN ALIP GÖTÜRDÜ, ÖĞÜTTÜ HEP BİZLERİ,
GÖNLÜMÜZDE KURMUŞTUK.AŞKIN TAHTINI BİZ.
SEN GİTTİN ŞİMDİ YOKSUN,BENDEN BAŞKA KALAN YOK,
ELİNİ TUTMAK HAYAL, SENİ ÖPMEK İMKANSIZ.

NEFESİN BİR TIK GİBİ, VAR İLE YOK ARASI,
KORKARDIN BEN BİLİRİM,EBEDİ YOLCULUKTAN.
SON ÇAGRISI ÜFLENDİ,YILLAR ÖNCE YÜZÜNE,
GERİDE KALAN BENİM.MEVSİMLERİM HEP HAZAN.