Hazan Şiiri - Altay Taşkın

ten pasaportsuz soyunma zamanı
hazan ülkesinde
hüzün nöbetçileri kelepçeledi ellerimi
mülteci hissi dolaşıyor beynimde
üzümler kuru fasulyeler kuru kilerimde
yeşil sevgili tutmuyor sözlerimi
yalnızım kahverengi gemisinde
Erciyes'in kaşları çatık
Ilgaz beslemeye başlamış bile beyazı
kargalar orkestrasında lahana türküleri
örtüler çekilmiş kabuğuna saklamıyor bedenimi
ya ayağım çıplak ya başım

gecemi yönet çık/arsız
uykumu bölme istemem hiç kâbus

senin sen olduğundan haberin olsun
bahar öksüz başın sağ olsun...