Esti bir deli rüzgar
Gün geldi esti işte öylesine
Savurdu yapraklarımı ağacımın dallarından
Yağmurlarda ıslandılar direndiler ölüme
Tutundular yaşama ama
Renkleri bile yok oldu bir anda
Karların altında sarardılar.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
