Esti bir deli rüzgar
Gün geldi esti işte öylesine
Savurdu yapraklarımı ağacımın dallarından
Yağmurlarda ıslandılar direndiler ölüme
Tutundular yaşama ama
Renkleri bile yok oldu bir anda
Karların altında sarardılar.
Bir is sarmıştı çevreyi o gece
Kararmıştı ruhlar sanki
Yağsın diye bekleyen gecenin zebanileri
Sıraya girmişlerdi birer birer
Ruhlar ölsün diye
Yaşama veda buselerini verdiler.
Akşamların hüznü işte böylesine yaşanır
Yalnızlığın yaprağı ağaçların sezgisinde
Ölüme sarılırken hazanın mevsiminde
Kurumuş yaprak ile bir sarı renk karışır
Yaşamın pençesinde birbirine
Sona yaklaşır.
Kayıt Tarihi : 31.10.2012 21:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)