HAZAN
Bir hüzün iklimindeyim şu an;
Yağmur yüklü bulutlar gibi.
Ağlamak geliyor içimden,
Ağlasam rahatlayacağım bir an.
Bir yas var yüreğimde
Sevinç güneşini dağıtan.
Hüzün rüzgarları esiyor,
Yağmur bulutlarını toplayan.
Fırtınalar kopuyor gönlümde
Yıldırımlar düşüyor yüreğime
Acıyla kavrulmak varsa
Razıyım ben kaderime.
Ağlıyorum şu an bak!
Gözyaşlarım içime akıyor.
O değersiz küçük damlalar,
Gönlümdeki aşkı yaşatıyor.
Aşkın tarifi nedir? Dersen eğer.
Ben söyleyemem.Ey gönlüm sen cevap ver.
Gönlüm derki; biraz acı biraz keder
Eğer gerçekten buysa kader
Senin için bütün acıları çekmeğe değer.
Baharda tanıştık,yazı yaşadık.
Bütün duyguları birlikte paylaştık.
Hani aslında ikimizde kara kışa hazırdık
Sevgimizi biz yüreğimize kazıdık.
Yaşarken ölmek buymuş meğer.
Bunun adına diyorlar kader.
Sana benden son bir haber
Seni hala çok sevi,yor bu derbeder.
Kayıt Tarihi : 3.10.2010 20:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Öztürk 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/10/03/hazan-150.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!