Hazan Şiiri - Aysel Çoban

Baharın serzenişiyle uyandım
Kapıldım mis kokan, aşk çiçeklerine
Kelebek misali, uçup sana kondum
Belki severim diye
Yanılmışım.

Sonra aşkın meyvesini yedik seninle
Dolu dizgin duyguların esiriydik.
Paylaşılan her şey sahteymiş
Oysa ki, kapılan bendim yalanlara
Hissedemedim.

İçimdeki serseri ruhla
Rüzgarın estiği yere savruldum
O an hazan mevsimiydi
Kırılıp, kahrolan bendim
Anlamadın.

İşte o hazan mevsiminde
Asıl hazan yaprakları
Ruhumdaki aldanmış duygulardı
Sızıyordu birer birer
Bu son hazanda
Engel olamadım.