Hazan mevsiminde sansan da kendini
Farkında değilsin belki,
Olduğunun,
İlkbaharın en güzel deminde.
Ansızındı gelişim,
Ama içtenlikle.
Neşe olmaktı amacım umutsuzluğuna.
Sen sığınsanda ürkekliğine.
Yılların verdiği yorgunluk,
Geçer inan zamanla.
Severse, sevilirse
Canlılık yansır bakışlara.
Zemheri ayazı donukmuş gözler,
Böyledir hep umudunu yitirenler.
Sen ne kadar sitem etsende,
Geri gelmiyor gidenler.
Kor olmuş yüreğin,
Alev alması zamanla.
Azalır hayatın o yükü,
Sen yükünü paylaştıkça.
(İzmir, 28.11.2008)
Fatma İlanKayıt Tarihi : 28.11.2008 20:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Uzaktaki, bilinmeyene...
MOZAİK KİTAP ÜYESİ OLUN ŞİİRLERİNİZ VE ÖYKÜLERİNİZİ ÜCRETSİZ BASALIM VE SİZE TÜRKÜYE'YE TANITALIM..WWW.MOZAİKKİTAP.COM
TÜM YORUMLAR (3)