Eylül İzmirde hüzün dokur
Yara alır
Hazan mevsimi yüreğim
Sevdalı Eylülde terkedilir
Eylülde aşk biter
Ayrılık kokar güz
Günahlar Eylüle yüklenir
Bir yıldız daha kayar gözlerimin önünden
Bilinmeze gider
İç çekişmeleri
Fısıltıların sarmal yolculuğu başlar sabahlara
İçine çöker hesaplaşmanın ağırlığı
Üşüyor Eylül
Sözler susar
Yeşil gözlerin gizemi konuşur
Sevda nöbeti tutanlara esir olur
Vurulur sevda desenleri dağlara
Gül kokulu ebru çizilir suya
Hasret yangınıyla
Deniz bile aşk kokar
Yakamoz olur sevda
Eylül
Yine dokundun yüreğime
Sevmiyorum seni
Buz mavisi gecelere
Hazan bıraktın
Kayıt Tarihi : 5.9.2011 20:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yine EYLÜL !
Çiçekler kokmuyor artık.
Güneş gölgelendi.
Yapraklar bir bir sararmakta,
Birazdan yağmurlar başlar,
Üşürüm......
Hava erkenden kararır,
Ne kuş cıvıltısı kalır,
Ne böcek vızıltısı.
Onlar bile farkında.
Hazan ve hüzün bir arada,
Ben yalnızım.
Özlerim...
Mevsim bitti.
Neşeli, sıcak, cıvıl cıvıl günlere elvada.
Seneye kadar.
İyi ama, ben daha yazı yaşamadım ki ,
Bu neyin sonbaharı......
Harika , İzmir, Hazan ve Eylül üçlemesi şiirinizin altına izninizi almadan dayanamadım, Eylül şiirimi ekledim. Hoşgörünüze sığınarak.İzmir'in gizemli havasında aşklar da, ayrılıklar da, hazan ve hüzün de bir başka yaşanır, muhteşem anlatımınızla. Kutlarım, saygılar.
Birol Hepgüler.
TÜM YORUMLAR (2)