Biraz içim buruk biraz dargınım hayata Esra.
Azıcık sarhoş azıcık deli.
Bir kırılgan lale gibi.
Kimse dinlemez beni,
Sende anla beni Esra.
Yaratıldığın o yırtık sayfada,
Silinmesi güç o kurşun kalem izini bir ara.
Farkındır sildiğin yara,
Üzülme kalk ayağa çevir bir sayfa daha.
Kalktığın her seferinde kurumamış kan kalan yaralı dizlerinde,
Varsın kaybolsun yıllarım, varsın bitsin emellerim.
Ellerim bırakmaz yazmayı sana, düşüncelerim sana kafiye olmayı bırakmaz.
Şarkımın ilk başlangıcında bile kapansa müziğimiz, kulağım da mırıldanırım sana, koynuna, her daim.
Başlatırız dansımızı, belki birazdan bitecek olan son anımızı.
Ayağın vursun toprağa sağa ve biraz da sola,
Sar kollarını belime, boynuma.
Hastanenin bir uç köşesinde,
Yalnızların ahlı cennetinde.
Bir kuş nefesinde,
Seni özlerim.
Parmaklarında ki nasırların sertliğinde,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!