Bizim zamanımızda yoktu böyle şeyler
ben seni mum ışığında sevdim sevgili
sınırı geçen kuşlara yardım ettim geceleri
hasret aldım kuşlardan, düşler sattım kuşlara
gözlerimin izini alır yakalarlar beni diye
ben hep gece suladım çiçeklerimizi
Sana şiirler büyüttüm...
şarkılara ekmek attım kuşluk vakitlerinde.
Bir çocuğun gözündeki yaş kadar masum
sevdalar biriktirdim,
pamuk tohumlarının içinde.
Yorulmadım hep seni çizmekten
Zamansız oldu biraz güzün gelişi
dökülen yapraklar değil insanlar sanki.
Hayat kaygan, dünya akıcı,
akrep yelkovana nefretli..
Soru işaretlerinin noktalarında
ağlayan çocukların yüzleri seçiliyor şimdi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!