Hayyam Dörtlüğü Şiiri - Tuğba Ecevit

elleri cebinde sarhoş bir şehre bıraktım seni
devrik bir cümle gibi geçtim
şarapla yıkanmış sokaklarından,
sokaklarından içime çekerek nefesini

sen yüklemli baktığın anda bana
illegal yollara çıkıyor adımlarım
her adım da saçlarımdan dökülüyor
boynumu büken günahlarım

açılmaz fallara umut bağladığımdan beri
her günün sabahı
şakağımda birikiyor intiharlarım
boğazıma düğümlenen dua’da vasfın geçiyor
kimliksiz bir karabasandan,
karabasandan farksız oluyorum.

işte bu yüzden,
ki bu yüzden başım dik yürüyemem
bir Hayyam dörtlüğü kadar kısa adımlarım.