Hayy’dan gelen gider hu’ya,
Hayat veren zaten o ya!
Yaşamadan doya doya,
Hayy’dan gelen hu’ya gider!
Odur bizi insan eden,
İlk insansa Âdem deden,
İnkârdasın bunu neden?
Hayy’dan gelen hu’ya gider!
Dedenmidir orangutan(?)
Şebek miydi senin atan?
Çok azimdir inan hatan!
Hayy’dan gelen hu’ya gider!
Yüz dört kitap öyle diyor!
Tüm resuller gör ne diyor!
O kaynaklar hak söylüyor!
Hayy’dan gelen hu’ya gider!
İns topraktan döner ona,
Bu kaderdir her insana,
Tüm dönüşler yaratana,
Hayy’dan gelen hu’ya gider!
Misafirdir beşer arzda!
Sınav olur binler tarzda!
Kimi hazda kimi farzda,
Hayy’dan gelen hu’ya gider!
Kimi yaşlı, kimi gençken,
Kimi malul, kimi dinçken,
Kimi döner daha erken,
Hayy’dan gelen hu’ya gider!
Yoldan gelen gider yola,
Dünya değil kula sıla,
Diretirsin niye hala?
Hayy’dan gelen hu’ya gider!
Sıla bekler müminleri,
Cennet gözler Müslimleri,
Yokta sanma o sinleri!
Hayy’dan gelen hu’ya gider!
Hayy’da Allah, Hu’da Allah!
Ondan başka yok bir ilah!
Hakka tapan bulur felah!
Hayy’dan gelen hu’ya gider!
Cihat ŞAHİN
04.08.2009-İZMİR
Kayıt Tarihi : 4.8.2009 15:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
selam ve dua ile.
Kalpler yalnız Allahı anmakla mutmain olurlar.
TÜM YORUMLAR (2)