İnsanlara öyle davran,
Öyle yanaş ki,
Gönüllerindeki,
Nefret ve kinleri erisin,
Gönüllerinde,
Ümit çiçekleri yeşersin.
Düşün ki;
Onlar İslam'dan habersiz,
İslam'ın güzelliklerinden habersiz,
Muhammed'den(sav) habersiz,
Muhabbetten nasipsiz.
Nasipsiz oldukları için,
Onlara acı,
Onlara karşı insaflı ol ve,
Şükret ki,
Sen nasiplilerdensin.
İçinde bulunduğun güzelliğin farkına var,
Bırak onlar kötülük yapsınlar,
Sen iyiliklerinle,
Onların kötülüklerini ört.
Unutma ki,
Kişi,davranışlarıyla,
Kendini yansıtır.
Sen sev yaradılan her şeyi,
Sevgiye aşık ol,
Nefrete ise; uzak ol.
Düşmanın nefsin olsun,
Kötülükleri başkasında arama,
Nefsinde ara.
Hak bize nasıl,
Merhametle muamele ediyorsa,
Sende yaradılan her şeye,
Merhametle muamele et.
Gayemiz;
Önce hayvanlığı hak edip,
Sonra ise;
İnsanlığa giden yolun basamaklarını,
Tek tek tırmanabilmek.
Kayıt Tarihi : 25.5.2010 23:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!