Canları unutuldu yanlış yollar tutuldu,
Rab, Hakk’ı emretmişti hakikat susturuldu…
Deme, hakikat susar mı insan susturabilir,
Üstü örtüldüğünde yok zannedilebilir…
Aslında susan yürek ya da insan vicdanı,
İhanet eden nefis veya onun isyanı…
Dostlarım sürüklendi tanınmadı Rab’bimiz,
Kafeslere tıkıldı itildi habibimiz…
Tümden yok olacağız haksızlıklar içinde,
Tövbemiz geçmeyecek Rab’bin cehenneminde…
(2011)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 5.7.2016 01:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Tevfik Temiztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/07/05/hayvanlarin-yeri-tabiatti-beton-odalar-degil.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!