Şehirler, asfalt kokan caddeler,
Lambalar, gözümüze inen bin perde,
Gittikçe arsızlaşan bir merhametsizlik çöküyordu içimize,
Hayvanlardan daha vahşi,
Daha saldırgan oluyorduk hepimiz de.
Ve ormanlar içine çekiyordu insanlığı,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta