Şehirler, asfalt kokan caddeler,
Lambalar, gözümüze inen bin perde,
Gittikçe arsızlaşan bir merhametsizlik çöküyordu içimize,
Hayvanlardan daha vahşi,
Daha saldırgan oluyorduk hepimiz de.
Ve ormanlar içine çekiyordu insanlığı,
Ve gittikçe unutuyorduk insanlığı,
Hatırlatıyor muydu insanlığı bize;
Hayvanların o eşsiz insanlığı?..
- Cem Kamalı
Cem KamalıKayıt Tarihi : 7.10.2020 11:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Artık hayvanlardan öğreniyoruz; Vicdanı, ahlâkı, insanlığı..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!