Hayvanları Korumak , Sevmek

-Hayvanları seven koca yürek,
En büyük kahraman sensin. -

Kuyruğunu kesmiyorsan kedinin
Dönüp dönüp sürtünüyorsa
Okşadıkça tüylerini
Ayaklarının arasında dolaşıp duruyorsa
Sevdiriyorsa kendini
Başından kuyruğuna kadar gezdirdikçe elini
Mırrr, mırrr mırlıyorsa,
Uzaklaşınca yanından
Sesleniyorsa arkandan:

Miyav, miyav, miyav!..

Kahraman sensin.

Bacaklarını ayırmıyorsan,
Gözlerini oymuyorsan köpeğin.
Hav hav hav hav!
Hav hav hav!
Kapında kölen değil yolunda yoldaşın,
Bahçende bekçi değil en sadık arkadaşın Koruduğun kolladığın, korunduğun kollandığın
En bilinmez sırdaşın oluyorsa
Kahraman sensin.

Hala pencerende ötüyorsa kumrun,
Panjurun gölgesinde
Guuuk, guuuk, guuuk!
Kafasını koparmıyorsan güvercinin
Önüne atmıyorsan kedinin, köpeğin.
Seranatından keyifleniyorsan dağ başlarında,
Gak gubarak,
Gak gubarak,
Gak gubarak!
Kekliğin.
Kahraman sensin...

Döğüştürmüyorsan,
İbiği yerindeyse horozun
Ve hala günaydın zilinse sabahları
Kümeste çalar saatin

Üürüüüü, üürüüüü!

Kahraman sensin...
Sen harika insansın,
Sen harikalar diyarındasın.

Nefes alana saygı duyuyor
Serçeyi atmıyorsan kedinin önüne.
Elinde sapanın nişan almıyorsan
Selamlıyorsan ağaca kümelenmiş,
Her tırmananışında kedinin, pırr uçuveren
Cıvıl cıvıl sesleri.

Cik, cik, cik, cik, cik....

Kahraman yine sensin...

Çıkıp bir taşın üzerine
Taş yağmuruna tutmuyorsan
Hala sapasağlamsa kabuğu tosbağanın...
Her başını sallayışında kertenkelenin
" Bak bak!
Tanrı yoktur diyor."
Palavrasına inanmayıp cehaletin,
Taşlamıyorsan...

Sen kesin,
Kahraman sensin.
Sen
Öteberi değil
Sen nice lafazanların kat be kat ötesinde insan,
Kat be kat üzerlerinde bambaşka bir yüreksin.
Sen harikalar güzelliğinde, emsalsiz
Kahramandan da öte bir efsanesin.