Hayvanlardan İnsanlık Adına Özür Diliyor ...

Not: “Hayvanlardan İnsanlık Adına Özür Diliyorum” ama bir karıncayı dahi ezmediğimi de belirtmek istiyorum. Çektiğim vicdan azabım türüm adınadır. Onlar için kendimi üzdüm onlar için yaşamaya çalıştım. Sadece bir örnek mahallenin kedileri aç kalmasın diye tek gün bile tatil yapamadım. Mezarlığın dibindeki kiralık evimden ayrılamadım, geçitlerini kapatamadım kediler girsin, doysun, su içsinler ve isterlerse kalsınlar diye… Taliplerim çıktı kedili istemeyiz, dediler. Kedileri bırakamadım. Evlenemedim. Ailem uzakta onları ziyaret edemedim, ettimse de hızla dönmek zorunda kaldım. Ancak insan olduğum için türümün ne kadar vahşi olduğunu da anladım. Veteriner Hekimim. Ancak bu mesleğimi yapmıyorum. O da başka sebep. Bu nedenle de hayvanlara karşı insanlığımızın kötülüğü hususunda çok şey biliyorum. Hiçbirini yazamadım. Derisi için canlı canlı yüzülen hayvanlardan tut da deneycilerin zulümlerine kadar. Onun için bazen şiirler yazdık. Aşk şiirleri yerine didaktik tarzda eğitici şiirler yazmamız da hem şairliğimizi öldürdü hem de bilgi verelim derken bizleri duygulandırdı üzdü… Onun için şairliğimiz kârdan çok zarar getirdi.