Hayvanlar küstü bize, neler ettik onlara,
En verimli vadide bir tavşan fırlamıyor.
Önünde anaç keklik, peşinde yavruları,
Vahşi doğada bile artık havalanmıyor.
Bülbüller şiirlerde, turna türküde kaldı,
İnsanlar onu küfür haricinde anmıyor.
Yeni nesiller için tavuk deyince pişmiş
Piliç geliyor, akla başka bir şey anmıyor.
Doğadan koptu artık insan denilen varlık
Yapay dünyasında haline bakıp yanmıyor.
Nice hayvanın soyu tükenmek üzere de
Daha acısı insan buna hayıflanmıyor...
Kayıt Tarihi : 30.10.2015 15:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Çeliker](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/10/30/hayvanlar-kustu-bize.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!