Ne dinledin ne tanıdın Rab’bin emirlerini,
Ne de merhamet ile yönlendirdin nefsini…
Onlar da birer ümmet yürüyen, yürümeyen,
Uçan ya da yüzen her bilinen, bilinmeyen…
Daha da tüm böcekler her birisi bir ümmet,
Zulmetme yeter artık mahlûkata ihanet!
Çekersin bedelini ahiret âleminde,
İnanmadığın Rab’den ya da başka şekilde…
Rab, denilen bu kuvvet vicdana sevk edici,
Zulümden alıkoyup merhamet emredici…
Düşünme artık zulüm hayvanat da bizlerden,
İnsan gibi yaratık ya da nefislilerden…
(2015)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 1.4.2016 00:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!