Aslanlar avlanırken ceylanları tutardım,
Korkudan nerdeyse küçük dilimi yutardım!
Vahşiydi aslanlar, bırakmazlardı peşlerini,
Beton suratıyla kemirirdi leşlerini...
Ne ceylanlar tükendi, ne de aslan üredi,
Hassas terazide hep yeni canlar türedi.
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta