Hayvanın Birisi Bir Köpeği Dövüyor

Bir sıcacık ekmek yada gevrek fırınının, esnafın, dükkanın önü.
Hava mor sıcak!
Sokak yeni uyanıyor gerinerek, esnaf vitrin düzeltiyor.
Orada yorgun motosikletin arkasında; tüyleri dökülmüş, zayıf, cılız horultularla uyuyor köpek..!
Nedendir bilinmez elindeki paspas sopası ile köpeğe vurmaya başlıyor oradan geçen bir hayvan!
Can acısı ile havlıyor, adeta inliyor köpek, üst üste darbeler dur durak bilmez..!
Dayanamaz köpeğin ağlamalarına esnaf; bırak yapma, bak yazık inliyor köpek…
Anlamaz hayvan, işi yok belli atılmış yada kapanmış, canı sıkkın, ruhu kararmış, gözü dönmüş!
Öteki hayvan girer arkadaşı hayvanla tartışan esnafın arasına ayırır onları; sessiz kalmışken onca vuruşlarına köpeğe oysa..!
Elinden alır hayvan arkadaşının sopayı…
Gücüne gider hayvanın kara ruhunun katranlarını, ağzının köpüklü salyalarını saçamamıştı daha.!
Çıkarır belinden bıçağı, yürür esnafın üstüne küfürlerle, sanki hakkı engellendi, işi elinden alındı…
Geçen birkaç yol yorgunlarının da aralamaları ile gittiler yokuştan aşağıya, yalpalayarak, itişip, kakışarak zaten geldikleri bilinmeze...
Kotlu, blucinli, sakallıydı hayvan ve arkadaşı!
Ne yapmıştı oysa köpek ona aç, sefil, hastalıklı uyumaktan başka.!?
Kalmamıştı anlaşılan gevrek alacak parası, vermemişti seçtiği ona işsiz kalınca harca diye..!
Belki de hesabındaki son 10,00TL’ yi cep telefonuna gönderilen İBAN’ a yatırmıştı hayvan!
Canının acısını da çıkarır işte böyle…
Evli olsa eşinden, varsa çocuğundan;
Yada böyle kediden köpekten…
Eksiği, canını sıkanı bilmemesiydi hayvanın!