Hayvani Üstadlar Şiiri - Cihat Şahin

Gerçek mürşit; ilimdir, tartışmaya mahal yok,
Okuyup düşünene, elbette’ki misal çok.
Zannetmeyin mürşitlik, münhasırdır insana!
Çok hayvanı ins’lere, mürşit kılmış yüce Hak.

Her bir hayvan üstaddır, ifşa eder halleri!
Örnek bize o haller, demesede dilleri.
Zannetmeyin abarttım, sözlerim mübalağa!
Yuvayı nasıl yapar, görün şu bülbülleri!

Samur sular hâkimi, hükmediyor sulara!
Ondaki ilim ile dereler olur kara!
Çok mühendis onların, su dökemez eline!
Girseydi yarışmaya, olacaktı madara!

Bak yapıyor samurlar, odunlardan barajlar!
Derin sular altında, yapar kuru garajlar.
Su altından geçmeyen, ulaşamaz o yere!
Yüzenler dalgıç olsa, mani olur virajlar.

Helikopter yaparken, model kimdi dersiniz?
Yusufçuktu desem ben, siz elleri yersiniz.
Yapılan kaba taklit, onunkinden çok geri!
Yusufçuğa bu ilmi, kim verdi’ki dersiniz?

Büyük örnek istemez, bakın sivrisineğe!
Nice yiğit insanlar, onlara boyun eğe!
Hem gerilla hem doktor, hemde kuyu ustası,
Nasip değil bu teknik, birçok bayan ve beye!

Siz çoğaltın misali, listeler uzayacak!
Bilmeyenler onları, kendin matah sayacak.
Her birisi üstaddır, sahasında misilsiz!
Yok, onların yerine, insten kendin koyacak!

Kimdir bize bunları, mürşit yapıp, gönderen!
Hangi malik, köleyi, beyine model veren?
Ebetteki Allah’ tır, o herkesin Rabbidir!
Baş eğmeli o Rabbe, âlemden ilim deren!

01.12.2007-İzmir.