HAYVANCA YAŞAMAk Şiiri - Mustafa Yaralı

Hayvanca yaşamak, değer mi kayda,
Var oluş nedeni, algılanmadan.
Allameyi cihan, olsak ne fayda,
Gönülden sevgiler salgılanmadan.

Asalak insanda mazeret bitmez,
Lafı güzaf ile gemiler gitmez,
İyilik rüzgârı hareket etmez,
İltifat denizi dalgalanmadan.

Gönül yıkıcılar, bir duvar örmez,
Sağırsa kulağı, söz fayda vermez,
Dili bühtan eder, gözleri görmez,
Hayata kör bakar, ırgalanmadan.

Ömür sermayesi olunca heder,
Bir cahil cenneti cehennem eder,
Dünya girdabında boğulup gider,
İnsan bir dost için kaygılanmadan.

Her benlik, bir başka benliğe yaslı,
Alaka kurmazın kalpleri paslı.
Bu sözün özeti, detayın aslı,
Sevgiler korunmaz, saygılanmadan.

Suçluda, suçsuzda kendince haklı,
Hakkın hakikati vicdanda saklı,
Teraziye benzer hâkimin aklı,
Hüküm verilir mi? yargılanmadan.

Çiçekler dalında açmadan solmaz,
Gönül bahçeleri rengârenk dolmaz,
Ben dostum demekle dost belli olmaz,
Postumuz altına yaygılanmadan.

Güller kokusunu dikenden alır!
Kim bülbül olursa bu hissi tanır.
Cemiyet içinde, huzur mu kalır?
Yaralı sineler sargılanmadan.

04.10.2009…Mustafa YARALI